قسمت اول

روبرویم بنشین !

بی ریا و خالصانه

تنها بیا ...

بدون محافظ !!

رو در رو ...

خودمانی ...مثل روزهایی که در بهشت بودم !

من و تو

بیشتر از هر روزی ، نیاز به تنهایی داریم

در طول این سالها که نبودی ...

هرکسی سنگ تورا به سینه زد !

بیزارم از اینهمه  خدایان دروغین که ساختند ....

این بار .....نه کفری در میان است

و

نه کافری که انکارت کند ....

مثل همه مشتریان بی ریای این کافه ...

تاج خدایی ات را کنار بنه

و پالتوی جواهر بافت خدایی ات را نیز

به چوب رختی رنگ و رو  رفته آن گوشه ....

آن طرف ....

کنار پنجره آویزان کن....

  و بیا

رو در روی من بنشین

تا تو را...  به فنجانی قهوه دعوت کنم

و به گفتگویی خودمانی

هردو ....

تلخ ...تلخ

به تلخی همین قهوه

بدون شکر !

بد نیست گاهی

طعم تلخ و جانفرسای آنچه را خود

خلق کردی بچشی ...

ا

 ادامه دارد ...